تعريف دارايي

دارايي (Asset)در واقع به اموال يا منابع اقتصادي متعلق به يك واحد تجاري اطلاق مي‌شود. در حسابداري براي اين كه يك قلم بتواند دارايي محسوب شود بايد: (الف) منبع اقتصادي باشد يعني براي واحد تجاري منافع آتي داشته باشد، (ب) در تسلط مالكانه واحد تجاري باشد و (ج) قابل تقويم به پول باشد. مفهوم تسلط مالكانه عيناً مطابق با مفهوم مالكيت قانوني نيست. هنگامي كه يك واحد تجاري اتومبيلي را به اقساط خريداري كند، ممكن است مالكيت قانوني اتومبيل تا قبل از پرداخت آخرين قسط به خريدار منتقل نشود. با اين حال چون اين اتومبيل به تصرف و كنترل كامل خريدار در مي‌آيد و او نسبت به آن تسلط و انتفاع مالكانه پيدا مي‌كند، از نظر حسابداري جزو دارايي واحد تجاري محسوب مي‌شود.[۸]
دارايي‌ها مي‌تواند عيني و مشهود باشد مثل زمين، ساختمان، موجودي نقدي و موجودي كالا، يا به صورت حقوق مالي و امتيازات غيرقابل رويت، مثل سرقفلي و مطالبات از اشخاص. دارايي‌ها از نظر ارائه در ترازنامه به گروه‌هاي متمايزي تقسيم مي‌شوند. دو گروه كه مورد استفاده بيشتري دارند عبارتند از دارايي‌هاي جاري و دارايي‌هاي غير جاري. دارايي يكي از عناصر اصلي معادله حسابداري و نشان‌دهندهٔ وضعيت مالي واحد انتفاعي است.